فربد

داستان این فونت

چهارشنبه، ۸ مرداد ۱۳۹۳ ما در خانمان مهمان داشتیم آنهم چه مهمان دوست داشتنی‌ای. دختر بچه‌ای ۱٫۵ ساله به اسم نیکا.در همین ابتدا می‌بایست بدونید من عاشق بچه‌ها هستم و اگر بچه‌ای در نزدیکی‌ام باشد همه کارهایم را ول می‌کنم و وقتم را با اون می‌گذرونم. واقعا هیچ لذتی بالاتر از لبخند یک کودک نمی‌تونید پیدا کنید.

در آن زمان من مشغول به کار بروی پروژهٔ اصلاح فونت‌های فارسی برای استفاده در وب بود و از طرف دیگر روی مباحث فنی و مباحث تئوری طراحی حروف هم پژوهش می‌کردم. به یاد میآورم که در آن زمان شدیدا ذهنم درگیر یک جمله گنگ و بی‌معنا بود، جمله‌ای که طراحان حروف تو سرم انداخته بودند «حس زیباشناسی خط فارسی». {اون زمان با خودم می‌گفتم آخر خود خط چی هست و چی دارد که بخواهد حس داشته باشد آن هم از نوع زیباشناسی }

در آن روز من و نیکا مشغول بازی با یک نرم‌افزار کمک آموزشی دو زبانه که پر از اشکال حیوانات با صداهاشون و کلی شعرهای کودکانه موزیکال و تحت اندروید و روی دیوایس تپلت نصب شده بود بازی می‌کردم. غرق در شادی بازی بودیم که نیکا من را متوجه یک موضوع عجیب کرد. نیکا به دنبال موزیکال‌های فارسی می‌گشت، اما روی آیتم‌های انگلیسی کلیک می‌کرد در نتیجه چون موزیکال‌های فارسی را پیدا نمی‌کرد و با گریه از من درخواست می‌کرد تا موزیکال مورد نظرش رو پیدا کنم.

بسیار عجیب بود!!! چندین بار امتحانش کردم اما نتیجه یکسان بود. از مادرش پرسیدم آیا موارد دیگری هست نیکا بر آن تسلط داشته باشد؟. پاسخ داد در وایبر یک گروه به اسم خودش هست که تصاویرش رو آنجا قرار می‌دهم، آن را خوب می‌شناسد، ازش بخواه عکس‌ها شو بهت نشان بده.

گفتم نیکا جونم میشه عکس‌هایت رو به منم نشان بدی!!! شاخ درآوردم از چیزی که دیدم، نیکا همچون شخصی که چندین ساله دارد با تپلت کار می‌کند آنچنان حرفه‌ای مراحل را طی کرد و وایبر را باز کرد و جالبتر اینکه با وجود اینکه محیط وایبر کاملاً فارسی بود. گروهش را از لیست پیدا عکس‌هایش را نشان داد.

نرم افزار را بررسی کردم، روی آیتم‌های که متن فارسی بود حروف فارسی بسیار کثیف،دفرمه و دندانه دندانه نمایش داده می‌شد و بسیار بدخوان بودند بطوری که فقط کسی قادر به خواندن آنها میشد که سواد داشته باشد. اما یک کودک ۱.۵ ساله که سواد ندارد!!! کودکان تصاویر را در حافظه بصری خود نگهداری می‌کنند و هر زمان که نیاز داشته باشند با عمل مقایسه درست و غلط بودن را تشخیص می‌دهند.

بزارید براتون یک مثال واضحتر بزنم. در زمان تحصیلتان حتما این تجربه را داشته‌اید که دانش آموزانی که خوش خط هستند همیشه روی ورقه امتحانی از معلم‌ها نمره خوبی رو دریافت می‌کنند، حتی اگر اشتباه نوشته باشند. و بر عکس خدا نکند یکی بدخط باشد همچون من. اگر پاسخ رو از روی جزوه تقلب هم میزدم باز نمره نمی‌گرفتم، چون معلم حوصله‌اش نمی‌گرفت خرچنگ قورباغه من را بخواند نتیجه این بود یک نقطه و دایره دورش …

آنجا بود که معنی «حس زیباشناسی خط فارسی» را درک کردم و آن‌چنان ترسی در من ایجاد شد که تمام وجودم را گرفت. نیکا چشمانش ایتم‌های فارسی را رد می‌کرد یا بهتراست بگویم ندید میگرفت.